ஒரு
ஏப்ரல் மாத
பகல் பொழுதில்
அவளை- மீண்டும்
சந்திக்க நேர்ந்தது,
நடந்து முடிந்துவிட்ட
துயரங்களுக்கு-பின்
எதன்
மீதும் நம்பிக்கை
கொள்வதில்லை,
நூலிழையாய்
தொடர்ந்த... அன்பின்
வெளிப்பாடு...
பிரிவின்-பார்
பட்டதும்,
துன்பங்கள்
தோரண
வாயிலாய் மாறின,
நேருக்கு நேர்
பார்த்ததில்...
விழிகளுக்குள்
வெளிச்சம்
பறவினாலும்...
இதயம்
இறந்துவிட்டப்பின்,
விழிகளும்
குருடுதான்,
செல்லும்
வழிகளும்
கரடுதான்.
-19/04/97 இல் நான் எழுதிய கவிதை. நீங்கள் ஊகிப்பது சரிதான், நான் அப்பொது காதல் வயப்பட்டு இருந்தேன்.
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
'அடியோஸ் அமிகோ' -மலையாள திரைப்படம் விமர்சனம்
படம் பார்த்தப்பின் ஏனோ... வாய் விட்டு அழணும் போல தோன்றியது. ஒரு சின்னக் கதையை எடுத்துக்கொண்டு சரசரவென, நூல் பிடித்து, வல்லியதொரு சுவாரசியமா...
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக